توضیحات
تابلویی که نظارگر آن هستیم یکی از عاشقانهترین تابلوهای دیواری کالکشن مرمریس است.
این تصویر عاشقانه و در عین حال سرشار از غم و اندوه برگرفته از اثر زیبای استاد فرشچیان به نام “بوسه بر خاک” است.
اثر بوسه بر خاک اشارهای به تناسخ دارد و نگاهی به این دو بیتی زیبای خیام:
این کوزه چو من عاشق زاری بودهست
در بند سر زلف نگاری بودهست
این دسته که بر گردن او میبینی
دستیست که برگردن یاری بودهست…
تناسخ میگوید که روحمان بعد از مرگمان نمیمیرد در کالبد دیگری زندگی میکند و در آن نفس میکشد.
در بطن این کوزه هم، روح یاری وجود دارد که روزی دست بر گردن دلدارش بودهست.
این کوزه عجیب، نقاشی عاشقانهی سرشار از زندگی و دلداری را نشان میدهد که جامه رنگین و زیبا بر تن کرده، لبخند به لب نشانده و خود را آراسته تا دیدار تازه کند؛ اما در عین حال نیز گرفته و اندوه زده است.
هالههای قهوهای رنگی که بر زمینه سفید سنگ مرمر نشستهاند، این غم و اندوه را نشان میدهند؛ غم و غصه ی از دست دادن و فراق یار را…